Het opsporen van waterlekkages met behulp van traceergas, ook wel formeergas genoemd, is een geavanceerde methode die wordt gebruikt om zelfs de kleinste lekken in leidingen of systemen te detecteren. Hier is een stapsgewijs proces van hoe dit wordt uitgevoerd:

1. Injectie van het traceergas:

Het traceergas, meestal waterstof of stikstof, wordt geïnjecteerd in het leidingsysteem of de ruimte waarin het lek wordt vermoed. Dit gebeurt onder lage druk en in zeer kleine hoeveelheden om de veiligheid te waarborgen.

2. Verspreiding van het gas:

Het traceergas verspreidt zich door het leidingsysteem of de ruimte en zoekt naar de kleinste openingen, scheuren of lekken.

3. Detectie van het gas:

Gevoelige detectieapparatuur wordt gebruikt om het traceergas op te sporen zodra het ontsnapt uit het lek. Dit kan worden gedaan met behulp van speciale lekdetectoren of gasanalysatoren die in staat zijn om zelfs de kleinste concentraties traceergas te detecteren.

4. Lokalisatie van het lek:

Zodra het gas wordt gedetecteerd, kan de exacte locatie van het lek worden vastgesteld door de concentratie van het traceergas te meten en te traceren naar de bron. Dit kan worden gedaan door het volgen van de gasconcentratie met behulp van geavanceerde meettechnieken.

5. Rapportage:

Na het lokaliseren van het lek wordt er een gedetailleerd rapport opgesteld waarin de bevindingen worden gedocumenteerd, inclusief de exacte locatie van het lek en eventuele aanbevolen maatregelen voor reparatie.

Het gebruik van traceergas voor lekdetectie is een effectieve en nauwkeurige methode die vaak wordt gebruikt voor het opsporen van lekken in leidingsystemen, zowel in residentiële als commerciële omgevingen. Het minimaliseert de noodzaak van destructief onderzoek en kan leiden tot snellere en meer gerichte reparaties.